Dag 19 (2e dag) Dennis Port (84 mijl)

Wow, imagine that
They won't fight back
I've got a theory on that
A whale's heart is as big as a car
A whaler's thoughts must be smudged in the dark

(Pearl Jam)

Gisteren lazen we nog een item dat Cape Cod bij de Amerikanen zo'n geliefde vakantiebestemming is vanwege zijn mooie stranden en omdat het er altijd zonnig is. Dit is ook de reden dat de Kennedy's al decennia lang vakantiehuizen bezitten op Cape Cod. Echter toen wij vanochtend aan het ontbijt zaten regende het hier nog steeds. Niet naar het strand dus maar tijd voor een alternatief programma. Zoals een wijze voetbaltrainer ooit zei "Je moet altijd een plan B hebben". Met het oog hierop zijn wij vandaag naar het stadje Provincetown aan de andere kant op het eiland gereden. Provincetown ligt helemaal aan de oostkant van Cape Cod, direct aan de Atlantische Oceaan. Hoewel het stadje zelf redelijk toeristisch is ingesteld was het toch wel leuk om er even rond te lopen. We vonden daar geen Starbucks maar wel een mooi ander zaakje om koffie te drinken, het was tevens ook een Bakery. De eigen gebakken koekjes (we hadden een raspberry en cinnamon) waren echt veel te lekker. We hebben er ook nog een paar gekocht om mee te nemen. Verder viel het op dat er veel stelletjes van hetzelfde geslacht hand-in-hand over straat liepen. Daarnaast zagen we dat in verschijnende etalages shirts te koop aangeboden werden met een zogenaamd 'gay' item. We zagen onder meer T-shirts met teksten als "I love my gay mother" Maar dezelfde shirts met deze tekst voor onder meer een broer, zus, opa, oma, vriend of vriendin. Nu is het zo dat Cape Cod ook voor de homo's en lesbo's een populaire vakantieplaats is, dit komt omdat de staat Massachusetts de eerste staat in de USA was waar het homo huwelijk werd toegestaan. Dat was overigens pas twaalf jaar geleden in 2004, nog niet zo'n hele tijd terug in de geschiedenis. En het is (schandelijk genoeg) nog steeds niet in alle staten van de USA toegestaan.

Gisterenavond zagen we op een lokale televisiezender dat die dag een witte haai in de baai van Cape Cod zwom. Omdat het eiland inderdaad bekend staat vanwege het feit dat er veel walvissen net buiten de baai zouden verblijven, besloten we om op een 'Whale Spotting Boat' aan te meren. De boot zou de baai van Provincetown verlaten, en een uurtje varen om op de Atlantische Oceaan naar de plaatsen te gaan waar de kans op het zien van walvissen redelijk groot is. Wonder boven wonder was het zelfs droog toen wij de haven uitvoeren. In het begin van de tocht, net buiten de haven, waren enkele Minke Whale's te zien. Dit is een kleine soort van de Walvis familie, in Nederland hebben ze de naam 'dwergvinvis'. Echter hoe verder we de zee op gingen hoe mistiger het werd, dit maakt het zien van walvissen al helemaal moeilijk. Lange tijd werd er dan ook helemaal niets waargenomen, na enige tijd is de boot stil gaan liggen om te proberen of de walvissen wel in de buurt te horen waren. Niet lang daarna gebeurde het, ineens dook er een Humpback Whale (Bultrug walvis) vlak bij de boot op, spoot wat water omhoog en dook vervolgens (na een flinke klap met zijn staart te hebben gegeven) weer onder water. Kort daarna zwommen er twee aan de andere kant van onze boot en binnen twee minuten waren er een stuk of twaalf in de buurt van de boot en zwommen ze aan alle kanten voorbij.

Ik weet niet wat indrukwekkender is, deze prachtige beesten van dichtbij te zien of om het geluid dat zij maken te horen. Het spuiten van het water maakt een fascinerend geluid maar ook laten zij soms een heel hoge schreeuw horen. Gedurende een paar minuten kwamen ze regelmatig aan alle kanten van de boot omhoog, het waren behoorlijk grote exemplaren die zich lieten zien aan ons. Soms lijkt het wel of ze je bewust in de maling nemen. Ze komen omhoog uit het water en duiken dan weer onder en komen altijd weer boven water op een plek waar je ze niet verwacht. Vaak ben je dan te laat om ze ook op de foto te krijgen. Maar het mogen zien van deze indrukwekkende dieren in hun eigen omgeving blijft een fantastische ervaring. Op de terugweg naar de haven hebben we nog een paar andere walvissen gezien, een kleinere soort waarvan ik de naam vergeten ben. En aan het einde van de tocht doken er nog twee zeehonden op. Geen stranddag uiteindelijk maar dat maakt niet uit, dit is natuurlijk nog veel mooier. We hebben de dag ook in een restaurant/pub in Provincetown afgesloten met een prima maaltijd en kwamen in het donker pas weer terug in Dennis Port.

Morgen vertrekken we naar Boston, dit is tevens onze laatste bestemming waar we nog drie dagen zullen blijven. Ook herover zullen wij jullie weer informeren.