Chicago dag twee

And each time I roam, Chicago is
Calling me home, Chicago is
Why I just grin like a clown
It's my kind of town
(Frank Sinatra)

Vandaag was het gelukkig iets minder warm dan gisteren, prima weer om de stad eens wat beter te bekijken. Na een ontbijt om de hoek van ons hotel zijn we op zoek gegaan naar de bussen van de Chicago Signature Tour, de bekende hop on-hop off bussen die langs alle high lights van de stad gaan. Opgestapt op Michigan Avenue zijn we langs The Water Tower gekomen, Johan Hancock Observatory Deck en natuurlijk Sears Tower.
Sears Tower heet momenteel eigenlijk Willis Tower maar voor de inwoners van Chicago is het nog steeds Sears Tower. Het is op dit moment nog steeds het hoogste gebouw in de USA en telt 103 verdiepingen, is 1,353 feet hoog en zicht op vier verschillende staten. Als de bouw van de plaatsvervangers van de Twin Towers in New York af is dan zullen deze twee echter hoger zijn maar tot die tijd is Sears Towers dus nog steeds het hoogste gebouw in de USA. Omdat het vandaag redelijk bewolkt is zijn we echter (nog) niet naar boven gegaan, wellicht morgen als er beter zicht is.

Wel zijn we door Millennium Park en Grant Park gewandeld. Omdat het Labour Day weekend is, is er een gratis Jazzfestival in het park en overal gratis muziek te horen. Swingende stad hoor Chicago. Verder zijn er ook veel joggers, junks, zwervers en bedelaars te zien in de stad en veel sirenes van ambulances, politie en brandweer te horen maar dat is nu eenmaal geen vreemd straatbeeld in grotere steden in Amerika.
Ook de Navy Pier van Chicago hebben we bezocht en daar in de Landshark Beer Garden 's middags een famous Chicago Hotdog gegeten (en natuurlijk een Budweiser gedronken). Op het terras waar wij zaten was een No Doubt cover band aan het optreden, compleet met een Gwen Steffani look-alike als zangeres. Verder hebben we natuurlijk ook het een en ander gehoord over de geschiedenis van Chicago, onder meer over de grote brand in 1871, deze duurde maar liefst twee dagen en zorgde ervoor dat 1/3 van de inwoners dakloos werd, veel verhalen ook over de prachtige art deco gebouwen en de bijzonderheden daarvan. Wandelend langs Lake Michagan weten we nu ook waarom Chicago 'the windy city' wordt genoemd, zelfs mijn extra strong gell van Goldwell is daar het antwoord op schuldig.

Leuke bijkomstigheid is dat ons neefje Tim ook in Chicago is. Nadat hij voor zijn werkgever een congres heeft bijgewoond in Madison, Wisconsin heeft hij van de gelegenheid gebruik gemaakt om daarna op eigen kosten een paar dagen Chicago te bezoeken. Na een kort sms contact hebben we afgesproken om 's avonds samen wat te gaan eten en wat wil het toeval, net om de hoek van Tim zijn hotel aan Harrison Avenue ligt Wabash Avenue en hier is de zaak van Buddy Guy genaamd Legends. We hebben daar heerlijk gegeten onder het genot van het optreden van een lokale blues gitarist. Naast zijn eigen werk hebben we bluesy covers gehoord van onder meer
Bob Dylan, Bill Withers en Stevie Wonder. Fantastische uitvoeringen van Suppersticion en I wish kwamen langs. Mooie tent dat Legends. Uiteindelijk zijn we samen met Tim nog naar het gratis Jazz festival in Grant Park geweest waar we ook nog een fraaie jazzy uitvoering van Bob Marley's Waiting in vain meepakten, gezongen door een zangeres die mij aan Miriam Makeba deed denken. Uiteindelijk hebben we rond 22.00 uur van Tim afscheid genomen (hij gaat morgen weer terug naar huis)en ons hotel weer opgezocht, terugkijkend op een lange, vermoeiende maar leuke dag.
Kijken wat morgen ons gaat brengen, volgens the wheater channel komt er nog een staartje van de orkaan Isaac deze kant op en is de kans op wind en regen behoorlijk groot. We zullen wel zien.

NB:
Zoals jullie op een van de bovenstaande foto's kunnen zien kwamen we vandaag langs een mooie fontein die in het verleden het decor is geweest in de openingstune van een bekende tv-serie die ook in Nederland lange tijd werd uitgezonden. De huiskamervraag is dan ook welke tv-serie was dat ....???