Slippers in het bedroom
She must feel it's awkward
Oh, I said it's Arizona
(Kings of Leon)
Vandaag hebben wij onze reis voortgezet en zijn op weg gegaan naar de staat Arizona. Eerst moesten we echter vanuit Albuquerque nog een flik stuk New Mexico doorkruisen en dat was nog een hele tocht. In principe is een groot deel van New Mexico gewoon ellenlange praire waar ze een Highway doorheen hebben gelegd. De oude Route 66 is hier dan ook vaak zeer moeilijk te vinden, laat staan te rijden. Soms is het gewoon een zandpad of houdt de weg ineens op en in sommige gevallen is er gewoon een nieuwe Highway overheen gegooid. Zoals gezegd dus kilometers weg door de prairie met nauwelijks iets anders te zien dan bergen, prairie en af en toe een roofvogel die over de weg zweeft en op zoek is naar een prooi.
Onderweg kom je ook nog veel reservaten tegen die nog aan de indianen toebehoren, met name de Navajo's. Deze hebben er diverse casino's op gebouwd om op deze wijze nog wat geld binnen te kunnen halen. Op het land kun je hier niet al te veel verbouwen en er moet toch ook geld worden verdiend, dat doen ze dus door middel van de casino's en de kleine winkeltje langs de weg. Namen als Isleta Pueblo, Los Lunas en Mesita kwamen we onder meer tegen maar het is vaak niet meer dan een paar Het bouwvallige huizen. Het eerste redelijke plaatsje dat we nog in New Mexico tegenkwamen was Gallup en dat was nadat we al dik meer dan honderd mijl hadden gereden. Tevens was dit ook het laatste plaatsje voordat we Arizona binnen kwamen.
"Welcome in Arizona, state of the Grand Canyon" stond op het bord van de grensovergang, omdat we weer een andere tijdszone betraden konden we ook de horloges een uur terug zetten. Hoe verder we Arizona inreden hoe groener het landschap weer werd. Tevens lukte het ons om in Arizona weer een stuk van de oude route te vinden waar we nog wat foto's hebben geschoten. In Arizona ligt tevens het National Park Petrified Forest, een schitterend natuurgebied van 23 mijl waar je tegen een geringe vergoeding met je auto doorheen mag rijden. Toen we het toegangsbord vast wilde leggen werden we al begroet door een salamander die daar overheen liep. Het park eenmaal betreden zagen we indrukwekkende uitzichten over de zogenaamde painted desert. Bergpartijen met verschillende kleuren en die gaandeweg de route ook van kleur veranderen, een crystal forest waar het hout van de bomen is versteend en daardoor is voorzien van crystallen. We zijn het hele park doorgereden en onderweg regelmatig gestopt voor een korte wandeling of om foto's van al het moois te maken. Vanuit het National Park was het nog maar een mijl of 25 naar onze slaapplaats, Holbrook, Arizona. Dat bestaat om precies te zijn uit één brede straat met aan weerszijde een paar hotels, een restaurant en een supermarkt. In de supermarkt hebben we maar wat broodjes, beleg en drinken gehaald omdat we af en toe niet meer weten wat we in zo'n restaurant nu weer eens moeten bestellen (inderdaad een luxe probleem). Maar het zal hier in Holbrook dus geen wilde avond worden.
Nu ik aan tafel dit stukje zit te tikken merk pas dat onze hotelkamer beweegt als een grote vrachtwagen door de straat komt. Aan de andere kant van ons hotel ligt op nog geen honderd meter een spoorweg waarover veel goederentreinen komen, kan nog een leuk nachtje worden.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten