Dag 4 Garden City-Macon (210 mijl)

Georgia, I swear I never seen such a smile
Gorgeous enough to make an angel's heart run wild
You're lazy eyes and small town lies
Have got me in your spell

(Boz Scagss)

Vanmorgen zaten we al om 08.15 uur fris en fruitig aan het ontbijt in het mondaine Garden City, beetje toast, beetje yoghurt en snel de koffers pakken en 'on the road again'. Vanaf de kustlijn van Georgia moesten we vandaag richting westen en verder de binnenlanden van deze staat in, dat was ook goed te merken aan het landschap.
Temeer omdat we, als het even kan, er voor kiezen om niet de Interstate (snelweg)te nemen maar bij voorkeur de Highway (autoweg). Indien je een Highway neemt dan zie je veel meer van het 'echte' Amerika dan wanneer je vol gas over de Interstate naar je volgend plaats gaat. Het kost natuurlijk veel meer tijd omdat het een stukje omrijden is en je minder hard mag (zeker door de dorpen en steden)dan op de snelweg maar het is veel leuker en ook zeer relaxt. Daarom kozen we vandaag voor de Highway 80. Bij het verlaten van onze overnachtingsplaats schalde uit de speakers van de autoradio "Takin' care of business" van BTO, dat is natuurlijk al lekker wegrijden. Er zijn veel prima zenders op de Amerikaanse radio allen moet je onderweg steeds weer na een goed uur een nieuwe zender zoeken omdat de ontvangst langzaam steeds minder wordt. Maar goed met onder meer de sound van Led Zeppelin, Wings, Aerosmith, Eagles, Heart, CCR en de Stones kwamen onder meer door plaatsjes als Statesboro, Swainsboro, Dublin, Dudley en Jeffersonville.

Hoe verder we Georgia inreden hoe meer het landschap veranderde, in die zin dat we nog nauwelijks rivieren en meertjes tegenkwamen en alleen maar door ellenlange bossen reden, soms afgewisseld met cottonfields. De wegen waren behoorlijk heuvelachtig en langs de weg lagen af en toe dode beesten waarvan wij ons afvroegen wat het in vredesnaam bij leven geweest moest zijn. Veel roofvogels ook en vlinders en libellen zo groot als een helikopter, met veel moeite kregen we bij een benzinepomp de voorruit van onze SUV weer schoon. Daarnaast is het hier nog steeds behoorlijk warm, vandaag konden we een temperatuur meten van 97 graden fahrenheit. Dat zelfs voor deze staat zeer warm, zeker gezien de tijd van het jaar. Tijdens de rit zijn we onderweg 's ochtends even kort gestopt voor een kop koffie en tussen de middag hebben we even snel een sandwich gedeeld. Het is niet gek dat hier zoveel mensen met enorm veel overgewicht rondlopen als je de porties eten die je krijgt in ogenschouw neemt. Ook op de tv zenders hier word je doodgegooid met reclames van (fast)food, sandwiches met bijna een pond vlees er op, het is bijna om misselijk van te worden.
We hebben hier al aardig wat mannen en vrouwen zien rondlopen die de draaicirkel van een vrachtauto hebben.

Enfin na twee korte tussenstops en een lange maar mooie rit was vandaag onze eindbestemming Macon, Georgia. Iets waar ik me zeer op had verheugd omdat Macon de stad is waar de Allman Brothers Band van 1969 tot en met 1973 hun thuishaven had. Het is ook de stad waar zowel gitarist Duane Allman als bassist Berry Oakley kort na elkaar ten gevolge van een ongeluk met hun motor overleden. In Macon is dan ook het Allman Brothers museum waar ik, als muziek liefhebber, natuurlijk een bezoek aan wilde brengen. Helaas is het museum alleen open van donderdag tot en met zondag en is het vandaag......maandag.
Dat was dus een tegenvaller maar gelukkig is Macon niet alleen bekend vanwege de Allman Brothers Band maar is hier ook soul legende Otis Redding opgegroeid, dus hebben we een bezoek aan het huis van de Otis Redding Foundation gebracht, dit wordt gerund door de weduwe van Otis. Hele vriendelijke mensen daar die oprecht blij zijn dat toeristen die uit Holland komen, de moeite nemen om een bezoekje aan hun foundation te brengen. Een klein museum is in de foundation aanwezig maar wat nog belangrijker is, desgevraagd kreeg ik te horen over welke baai Otis nu echt zingt in zijn "Dock of the Bay".
Na het bezoek aan de foundation zijn we nog even naar het park gewandeld voor een fotootje bij het Otis statue, deze is omringt door vier speakers waardoor de gehele dag zijn muziek klinkt. Een mooi eerbetoon aan een veel te jong gestorven soul legende.
Morgen weer een lange rit voor de boeg en rijden we Georgia verder door op weg naar Tennesse.

Huiskamervraag:

Otis Redding is geboren in Dawson, Georgia maar groeide op in Macon. Er is echter een andere muzieklegende die wel in Macon is geboren en nog steeds in leven is. Hij is ook een grote inspiratie geweest voor vele bands en artiesten, onder meer de Beales.
De huiskamervraag is natuurlijk wie is deze legende (en wie weet het zonder te googlen).