Dag 13 Baton Rouge - New Orleans (89 mijl)

There is a house in New Orleans
They call the Rising Sun
And it's been the ruin' of many pour boy
And god, I know I'm one

(traditional)

Deze ochtend namen we afscheid van ons hotel in Baton Rouge, dat was ik gisteren nog vergeten te vermelden maar we hadden een riante hotelkamer daar. Waarschijnlijk dachten ze toen we incheckten dat we een jong, net getrouwd stelletje waren en hebben ze ons daarom maar de bruidsuite gegeven.
Een enorme kamer met een aparte eethoek, bankstel, luie stoel, koelkast etc.
Het was er zo groot dat ik uit de badkamer kwam en Marianne kwijt was maar die stond om de hoek in het andere deel van de kamer. Zo kan het dus ook.

Vanuit Baton Rouge zijn we direct doorgereden naar New Orleans met alleen een tussenstop bij Starbucks voor een kop koffie en een stukje cinnamon swirl cake. Onderweg zie je echt dat New Orleans aan alle kanten wordt omgeven door water, je hebt het idee dat je over een hele lange brug naar de stad rijdt. In New Orleans hebben we een hotel in French Quarter, redelijk centraal dus. Als we het hotel verlaten en de straat uitwandelen staan we in Bourbon Street en vlak daarna komen Royal Street en Canal Street. Met name Bourbon Street staat bekend om zijn vele bars en kroegen met live muziek maar er zijn hier ook diverse strip-en sextenten. Verder loopt de duvel en zijn ouwe moer hier door de straten, je komt van alles tegen. Ook brassbands lopen door de straten en voodoo ladies. Toen ik hier rond liep moest ik ineens denken aan de openingsscène uit Live and let die van James Bond. We hebben vanmiddag natuurlijk hier in de binnenstad rondgelopen en zijn nog even een hele leuke platen/cd winkel binnen gestapt waar ook een huiskat rondliep. Een cd'tje gekocht van The Rides (Can't get enough)en deze aankoop kon ook op de waardering van de eigenaar rekenen "Excellent choise man, great album. You know, Stephen Stills is for a lot of people a very underestimated guiter player". In ieder geval niet bij mij dus en dat kon deze man wel waarderen, waarvan akte.

Vlak bij ons hotel is ook weer die eeuwige Mississippi en natuurlijk zijn we ook hier wezen kijken hoe deze prachtige rivier door New Orleans stroomt.
Gelukkig stond daar aan het water ook een beetje wind want in de stad zelf is het met 34 graden (Celsius) en een hoge vochtigheidsgraad behoorlijk benauwd. Vanavond hebben we opnieuw Bourbon Street opgezocht en daar was behoorlijk wat volk zowel op straat als in de bars. Uiteindelijk zijn we naar binnen gegaan bij The Fat Catz waar een achtkoppige band ouwe jaren '70 soul/funk stond te spelen. Daarna toch maar weer eens ons hotel opgezocht, morgen gaan we de stad nog verder bekijken.

Huiskamervraag:

De genoemde band in The Fat Catz speelde vanavond het nummer Mr. Big Stuff.
Natuurlijk kende ik het nummer maar ik wist niet direct van wie het was en dus heb ik het net even opgezocht. Tot mijn verrassing zag ik dat het van een zangeres uit New Orléans is en dat het in 1971 is uitgebracht op het Stax label. Weet één van jullie uit het hoofd wie deze lokale zangeres is(tu Floris..??).