Sun is shining in the sky
There ain't a coud in sight
It's stopped raining
Everybody's in the play
And don't you know it's a beautiful new day
(ELO)
Nadat we vanochtend de gordijnen van onze kamer opensloegen zagen we direct een prachtige blauwe lucht aan de horizon, ook scheen de zon al behoorlijk voor het vroege tijdstip van 08.00 uur. Een schitterende najaarsdag in Canada dus en we hebben toch al niet te klagen gehad wat het weer hier betreft, tot op heden slechts anderhalve dag regen en voor de rest prachtig weer gehad.
Zoals ik gisteren al vertelde gaan we niet verder Canada in en zijn we langzaam aan het terugzakken naar het zuiden om weer richting USA te gaan. Na wederom een veel te uitgebreid ontbijt bij de laatste B&B waar we verbleven (vanaf nu alleen nog motels en hotels) hebben we eerst nog even rustig gewandeld in het lokale centrum en langs Shuswap Lake.
Rond 10.30 uur namen we Highway 97 naar het zuiden, deze weg loopt een heel stuk langs het Okanagan Meer. Het meer is meer liefst 135 kilometer lang en helblauw van kleur. Via Enderby en Armstrong kwamen we uit in Vernon voor een eerste stop om een kop koffie te drinken. De volgende halte was in Kelowna, een redelijk grote plaats met een leuk en gezellig centrum. Omdat we morgen Canada weer verlaten heb ik hier nog wat Canadese dollars opgemaakt in een fraaie boekwinkel, Biografieën van Graham Nash, Randy Bachman, Patty Smith en een collectors edition van het blad Rolling Stone over Jerry Garcia gingen in de tas mee terug. Nu we het hooggebergte weer wat verlaten, hebben we gelukkig ook weer radio ontvangst in onze auto. Lekker de Canadese rockzenders aan onderweg. In het middengebergte zijn ook niet veel dieren te bekennen, vandaag hebben we alleen vier bald head eagles zien vliegen. Wat de fauna betreft ligt het beste van onze vakantie dus inmiddels achter ons maar wat we allemaal gezien hebben is dan ook zeer bijzonder.
Van ons laatste gastvrouw kregen we nog een adres mee van een goede Italiaan op een mooie locatie waar we onderweg langs zouden komen, hiervoor moesten we slechts een klein stukje van de Highway af. Omdat het ontbijt weer zo overdadig was besloten we onderweg om de lunch dan maar over te slaan en een beetje vroeger dan normaal het avondeten te nemen en daarna direct door te rijden naar onze plaats van bestemming. Bij Peachland zijn we dus van de weg afgegaan en hebben op het terras van Waterfront Beach een pizza gegeten. Deze was meer dan uitstekend maar ook weer veel te groot. Ik had een medium pizza genomen en deze was net zo groot als een lp maar dan natuurlijk veel dikker. Ik heb driekwart ervan opgegeten en de rest in een doosje meegekregen voor in ons Motel. Tegen de avond arriveerden we in Penticton bij ons Valley Star Motel. Allemaal laagbouw, auto lekker voor de deur zodat alle koffers zo naar binnen kunnen worden gegooid. Vanavond even rustig aan, wat lezen en ons weblog bijhouden. Gisteren weigerde het Internet nadat één fotootje geplaatst was om er nog meer te downloaden, hopelijk lukt dat nu beter. We voelen zo langzamerhand ook wel de vermoeidheid toeslaan vanwege het drukke programma van de afgelopen periode. Vandaag en morgen dus even gas terugnemen want we willen de laatste dagen nog wel het één en ander van Seatlle zien. We laten jullie nog weten of dit ook lukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten