Baby let me be
Your loving teddy bear
Put a chain around my neck
And lead me anywhere
(Elvis Presley)
Dit was weer een bijzondere dag, een dag waarop we op het eiland beren in het wild hebben gezien. Maar laten we beginnen bij het begin en dat was het ontbijt in onze B&B. Dat was weer een traktatie, de dames hebben er plezier in om iedere dag weer een ander ontbijt te serveren. Vandaag was het een omelet met kaas en ham met daarnaast natuurlijk toast en wat hash browns. Verder is er ook elke dag weer vers fruit en yoghurt. Na het ontbijt zijn we onze spullen voor de dag gaan pakken, om 11.00 uur moesten we opnieuw vertrekken met een Zodiac boot van Eagle Eye Adventures. Vandaag zouden we onder leiding van de eigenaar van deze onderneming op zoek gaan naar beren in hun eigen omgeving, in het wild dus. Maar eerst was daar weer een boottocht van een kleine twee uur naar Homalco voor nodig en daarna nog een ritje in een bus door het woud naar de oevers van een plaats waar twee rivieren bij elkaar komen. Vooraf kregen we nog een kleine lezing en instructie van onze gids waarin hij bijzonderheden en kenmerken vertelde over de beren. Als we beren zouden tegenkomen dan zijn dit Grizzly beren. Langs de rivier zijn ze regelmatig te vinden omdat ze daar op zoek gaan naar zalm. Juist op dit moment in het jaargetijde is de kans om ze tegen te komen redelijk groot omdat de zalmen gaan paaien en dus hun eitjes in de rivier gaan verspreiden. Indien dit gebeurd is dan zwemt de zalm net zo lang stroomopwaarts totdat hij uitgeput is en sterft, tenzij een beer hem voor die tijd al te grazen heeft genomen. En de beren die zijn zo slim dat ze de rivier omhoog volgen waar de zalmen dus al redelijk moe zijn en voor hen makkelijk te vangen. Op zich is het zien van de enorme zalmen die al redelijk uitgeput zijn en toch tegen de stroom in proberen te zwemmen al heel apart.
Net uit de bus zagen we verder op in de rivier al een beer staan maar deze was zeker een metertje of driehonderd van ons vandaan.
Even later zagen we ook aan de andere kant van de rivier op enige afstand twee beren in het water. Vanaf een platform dat vlak langs de rivier is gemaakt om het 'wild life' te bekijken zagen we op ongeveer honderdvijftig meter nog drie beren vanuit het bos komen en het water inlopen. Dichterbij kwamen ze echter niet. Onze gids stuurde ons met de bus een eind terug langs de rivier en bleef zelf in het bos achter. Vooraf had hij ons al uitgelegd dat je soms geduld moet hebben omdat de natuur zich niet laat dwingen. Een stuk verderop zijn wij met zijn assistent in de bocht van de rivier op de oever gaat staan. Na een klein uurtje kreeg zijn assistent die bij ons was een seintje dat een Grizzly lans de oever van het water langzaam onze kant op kwam. En ja hoor na korte tijd kwam hij de bocht om en in onze richting, langzaam door het water kuierend en nadrukkelijk in de rivier kijkend. Aan onze aanwezigheid werd door de Grizzly geen enkele aandacht geschonken. Hoewel een beer (en zeker een Grizzly) natuurlijk een uitermate gevaarlijk roofdier is, hadden we uit de voorbespreking al begrepen dat hij in deze tijd van het jaar geen aandacht heeft voor mensen omdat hij voldoende voedsel heeft aan de enorme zalmen die hij vangt. Nu zijn deze dieren bezig om zich helemaal vo te vreten zodat ze straks goed voorbereid aan hun winterslaap kunnen beginnen. Dus als je rustig bent en geen gekke dingen doet dan laat de beer je verder met rust. Wat je vooral ook niet moet doen is eten bij je hebben want als hij (of zij) dat ruikt dan komen ze daar onherroepelijk op af en stoppen niet eerder voordat ze te pakken hebben wat ze ruiken. Maar daar liep hij dan een echte Grizzly beer op ongeveer vijftien meter van ons vandaan met daar tussen slechts een klein en ondiep riviertje. Het werd nog fraaier want tien minuten later kwam een moeder met drie jonge beren langs, wederom op een afstand van tien tot vijftien meter van ons vandaan. En net nadat ze ons passeerde slaat de moeder ineens een flinke zalm uit het water en neemt deze direct in haar bek mee naar de bosjes langs de rivier. De drie jonge beren mochten daarna de buit verdelen en na een kleine tien minuten kuierden ze weer verder langs de rivier omhoog. Marianne en ik hebben het van een korte afstand ademloos gade geslagen, fascinerend om zulke prachtige en enorme beesten in hun eigen omgeving te zien. Kort hierna vertrokken we weer richting boten, een ieder die er bij is geweest (in totaal waren we met elf) was het er over eens dat dit een onvergetelijke ervaring is. Rond 19.00 uur bereikten we weer de haven van Campbell River.
De avond hebben we, samen met de twee andere gasten, afgesloten met een borrel in de huiskamer van onze gastvrouwen. Ook dit was leuk, het is altijd interessant om met mensen uit andere landen te praten en van hen te horen hoe de zaken bij hun zijn geregeld en hoe zij tegen dingen aankijken. Bovendien is het altijd goed om op deze wijze je Engelse taal weer eens te verrijken. En omdat ik weet dat er zoveel mensen naar uitkijken heb ik toch maar weer laat op de avond nog een blogje voor jullie geschreven. Morgen verlaten we Vancouver Island en gaan we naar het vasteland van Canada. We zullen echter nog vaak aan deze belevenissen terugdenken maar zeker ook een de leuke B&B met zijn gastvrije vrouwen die ervoor zorgden dat we ons hier thuis voelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten