I got tears in the morning
That ain't gonna tell me what to do
No no, those tears
I know they're just a warning
(Beach Boys)
Vanochtend moesten we met pijn in ons hart onze B&B in Campbell River achterlaten. Na wederom een heerlijk uitgebreid ontbijt van French Toast gevuld met aardbeien en room, vers fruit en yoghurt was het voor ons tijd om de koffers te gaan pakken. Met 'big hugs' hebben we afscheid genomen van onze gastvrouwen Michele en Lorri en hun drie hondjes, zelfs die laatste drie waren al zo aan ons gewend geraakt dat ze niet bij ons weg waren te slaan. Maar het was voor ons de hoogste tijd om verder te gaan en dus werden we even rond 10.00 uur door iedereen uitgezwaaid bij B&B Money Pennies.
We hadden verder het voornemen om het vandaag rustig aan te doen. In de ochtenduren hebben we nog even de tijd genomen om het centrum van Campbell River te bekijken en daar een kop koffie te drinken, vervolgens hebben we de auto weer volgetankt en zijn we op pad gegaan.
Een kleine tocht terug langs de kust van Vancouver Island om vervolgens in Little River de ferry te pakken om de overtocht te maken naar het vasteland van Canada. De ferry deed een uur een twintig minuten over de tocht van 33 kilometer die ons naar Powell River bracht. Onderweg naar de boot kwamen we langs de kant van de weg nog een hert tegen. Nu ik het hier over heb, schiet mij ineens te binnen dat we gisteren (behalve de beren) ook nog een gier, een adelaar en dolfijnen zijn tegengekomen.
Door ons enthousiasme over het feit dat we de Grizzly's van zo dichtbij konden aanschouwen ben ik gisteren helemaal vergeten om dit te vermelden. Tenslotte zijn dit toch ook dieren die wij niet elke dag tegenkomen in de natuur. Om ongeveer 17.00 uur arriveerden wij op onze plaats van bestemming in Powell River, bij Beacon B&B. Gelegen aan een weg die direct aan The Strait of Georgia ligt en dus hebben we hier 'a million dollar view'. Eigenaars zijn Roger en Shirley, een echtpaar van rond de zeventig. De man is een soort van ex (vrijwillige) hulp sherrif van het dorp en praat honderduit maar heeft wel de gewoonte om je dan steeds aan te stoten. Waarop zijn vrouw, na zijn zoveelste por in mijn zij, droogjes opmerkte "watch out Roger, maybe Edward's gonna punch ya richt back". We kregen nog wat tips van ze over de mooie plekken in de buurt en een tip voor een goed restaurant. Na twee dagen fastfood zijn we nu maar weer eens rustig in een restaurantje aan de waterlijn gaan eten. Daarna nog een kleine wandeling langs het water gemaakt waarbij we een kleine squirell op ons pad aantroffen en vannacht hopelijk een goede nachtrust want morgen vroeg gaan we kajakken. Graag tot morgen weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten