You see they never roll the streets up
Cause there's Always something goin'
Surf City here we come
You know they either out surfin'
Or the got a party growin'
Surf city here we come
(Jan & Dean)
Vanochtend zaten we om 09.00 uur weer in de auto op weg naar Tofino. Hoewel de te rijden afstand ongeveer een slordige honderd kilometer bedraagt, is het toch een flink stukje toeren. Op Vancouver Island zijn slechts twee wegen te vinden, Highway 1 die van het zuiden naar het noorden loopt over het eiland en Highway 4 die van het oosten naar het westen gaat. Tofino ligt aan de westkust van het eiland en dus moesten we vandaag over Highway 4 trekken. Deze weg loopt echter dwars door bossen en over bergen heen en kent vele gevaarlijke bochten. Over een kleine honderd kilometer doe je in zo'n geval dus als snel een dikke tweeënhalf uur. Onze eerste stop maakten we bij Sproat Lake, bij dit meer liggen de enorme blusvliegtuigen die ingezet worden als er sprake is van een bosbrand. Helaas zijn de vliegtuigen momenteel niet voor publiek toegankelijk en moesten we volstaan met een foto maken een behoorlijke afstand vanaf de oever van het meer.
Het vervolg van de weg naar Tofino is dus behoorlijk lastig, wel kom je langs prachtige plekken van bergen met schitterende bomen, of rivieren en meren die tientallen meters beneden de weg liggen.
Deze weg is er echter niet op berekend om ineens te stoppen en een foto van het uitzicht te maken.
Veel te gevaarlijk en dus ben je aangewezen op de spaarzame plaatsjes waar ze een 'viewpoint' hebben aangelegd. Helaas zijn de mogelijkheden om een foto te maken op deze route dus redelijk beperkt.
Tofino is de uitgelezen plaats aan de westkust van het Vancouver Island om te surfen en is dus behoorlijk populair onder de surfers, skaters en hippies. In alle soorten en maten lopen ze daar rond, veelal met lang haar, een baard, tattoo's en piercings. Ontbloot bovenlichaam, surfplank op hun nek of zich voortbewegend op een skateboard. Helaas was het vandaag voor het eerst hier bewolkt maar toch was er genoeg volk op de been in Tofino. Daar aangekomen zijn we eerst een kop koffie gaan drinken bij de lokaal bekende hippie tent Tuff Coffee. Leuke ongedwongen tent met prima koffie. Vervolgens zijn we in Tofino richting strand gegaan, op het lokale strand waren overigens niet heel veel surfers in zee.
De meeste surfers bevinden zich een klein stukje buiten Tofino op het strand van Long Beach, dit strand heeft zijn naam te danken aan het feit dat het in totaal zestien kilometer lang is.
Omdat er behoorlijke golven stonden waren er flink wat surfers in zee, een prachtig gezicht vanaf het strand. Wachtend op de perfecte golf en dan snel op de plank klimmen en staand over de zee laveren.
Vanwege de stand van de zon (recht boven de zee en in de camera) was het helaas ook niet mogelijk om hiervan een foto te maken. Wat overigens heel erg apart is, is dat voor het stand van Long Beach een stuk regenwoud ligt. Dit stuk bos is onderdeel van de Pacific Rim. Je loopt dus eerst zo'n tien minuten door dit stukje regenwoud en direct daarna sta je op het strand. Al lopende in het bos kun je de herrie van de golven en de zee al horen, heel apart.
Op de terugweg vanuit Tofino hebben we ook nog het kleine kustplaatsje Ucluelet aangedaan. Niet heel bijzonder, erg klein en rustig. Wel prachtige chalets met uitzicht op de Pacific, dat dan weer wel.
Uiteindelijk waren we rond 17.00 uur weer terug in Port Alberni en zijn we, omdat we de lunch hadden overgeslagen, direct gaan eten. Deze keer viel de keuze op het plaatselijke Chinese restaurant Golden Garden en dat viel nog niet eens tegen. Redelijk goed eten tegen een zeer behoorlijke prijs.
Alleen de porties hier zijn soms echte abnormaal. Als 'appetizer' namen Marianne en ik een egg roll.
In Nederland krijg je dan zijn klein 'éénhaps loempiaatje', dat leek ons wel wat om mee te beginnen.
Komt de serveerster toch met twee loempia's aanzetten die net zo groot zijn als bij ons een Pizza Calzone, ze waren trouwens wel erg lekker. Maar dan moet je hoofdgerecht nog komen en zit je al behoorlijk vol van een egg rolletje. Morgen nemen we weer Highway 1 en trekken we Noord-Oost verder het eiland op naar Campbell River. Wie weet tot dan, hoe dan ook alle goeds gewenst......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten