Take me back to old Wyoming
I've been away too long
I want to hear the meadow lark
Singing the cowboy's favorite song
(Chris Ledoux)
Vandaag hebben we South Dakota weer verlaten en zijn naar het noord-oosten van de staat Wyoming gereden. De dag begon al weer redelijk vroeg voor ons omdat we slechts tot uiterlijk 09.00 uur van het ontbijt in ons hotel gebruik konden maken. Nadat we hadden uitgecheckt reden we om 09.10 uur de Highway 385 op om in eerste instantie secundair te rijden naar het plaatsje Spearfish, dit ligt net voor de grens van South Dakota met Wyoming. Met de autoradio op de classic rock zender van Black Hills radio was het een mooi stukje. Nadat we al hadden meegezongen met onder meer CCR, Beatles,Sly Stone, Bruce Springsteen en the Stones kwam even na 10.00 uur ineens Nederlands trots Shocking Blue voorbij met "Venus". Leuk om te horen dat dit nog steeds gedraaid wordt op de Amerikaanse radio en natuurlijk weer 'kassa' voor de componist Robbie van Leeuwen. Kort voor het plaatsje Spearfish zijn we gestopt om foto's te maken van een waterval genaamd Bridal Veil Falls. De tocht bracht ons verder langs plaatsjes met illustere namen als Deadwood, Sundance (hier kwam inderdaad de Sundance Kid vandaan, uit de gelijknamige film Butch Cassidy & the Sundance Kid)en vervolgens Devils Tower.
Bij Devils Tower zijn we gestopt om daar de gigantisch stompe berg te bekijken, uit de verte gezien lijkt het net een enorme afgezaagde boomstronk. De berg is echter 1,265 feet lang en staat vlak bij de Belle Fourche River. Door de Indianen wordt de berg Mateo Tepee (Grizzly Bear Lodge) genoemd.
Volgens een eeuwenoude legende werden zeven van hun kinderen door een Grizzly achterna gezeten en nadat ze de berg waren op gevlucht heeft deze natuurkracht hen omhoog geduwd en de Grizzly naar beneden, de klauwen van diens val zouden nog steeds zichtbaar zijn op de berg. Hoe dan ook het is en blijft een mooi stuk natuur om te bekijken.
Omdat het vandaag best een lange reis is hebben we na ons vertrek van Devils Tower toch maar een stuk Interstate genomen naar onze overnachtingsplaats Sheridan, om precies te zijn Interstate 90.
Na een korte stop bij een Starbucks langs de weg (dat was tenslotte al weer meer dan twee dagen geleden)zijn we in één ruk doorgereden naar ons hotel. Onderweg zagen we langs de Interstate zoveel dode dieren liggen dat Marianne er zelfs een beetje verdrietig van werd. Veel wasberen maar ook prairie dog's en af en toe een vos. Normaal komen we wel vaker dode dieren tegen langs de snelweg maar op dit stuk was het wel heel bizar, wel honderden op een paar kilometer snelweg. Afgezien hiervan is het noorden van Wyoming mooier om te zien dan het zuiden. Is het zuiden redelijk vlak en saai, hoe hoger je komt hoe fraaier de natuur weer wordt. Veel bergen en dalen met soms herten die aan het grazen zijn en in de verte doemen de Rocky Mountains weer op. Uiteindelijk bereikten we in de namiddag Sheridan. Het is met 17.444 inwoners maar een klein plaatsje en we zijn hier alleen om te overnachten en morgen weer verder naar het westen van Wyoming te rijden met als uiteindelijk doel Yellowstone Park.
Nu hebben we beiden trek in een bord pasta en gaan we op zoek naar een lokaal restaurant dat dit op het menu heeft. Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten