Dag 3 Estes Park (2e dag) 70 mijl

But the Colorado Rocky Mountain high
I've seen it raining fire in the sky
The shadow from the starlight
Is softer than a lullabye
Rocky Mountain high

(John Denver)

De wekker ging al weer vroeg af vanochtend, vanwege het feit dat het laborday weekend is in de USA was de verwachting dat het overal druk zou worden. En of dat ook uitkwam.....
Vanuit het raam van onze lodge zagen we de toppen van de Rocky's al liggen. Om 07.20 uur stapten we al in onze SUV om opnieuw naar het Rocky Mountain National Park te gaan. Vooraf waren we al gewaarschuwd voor de te verwachten drukte in het park, dit bleek ook te kloppen. Ons plan was om eerst het Bear Lake te gaan bekijken, dit meer ligt op 2880 meter hoogte tussen de bergen en is één van de hoogst gelegen meren die met de auto bereikbaar is. Nadat we de auto geparkeerd hadden moesten we nog ongeveer een mijl omhoog wandelen naar het Bear Lake. Het was wel de moeite waard, een schitterend meer met prachtig helder water dat ligt verstopt tussen de bergen van de Rocky's.
Vanaf het meer besloten we om direct door te wandelen naar de waterval genaamd Alberta Falls, dit was een wandeling van 1,7 mijl die gelukkig grotendeels 'downhill' ging. Ook deze bezienswaardigheid van het park kunnen we van ons lijstje schrappen. Een prachtige waterval die met veel lawaai en geweld uit de bergen naar beneden stort. Het plan was om daarna naar onze auto terug te wandelen om daar ons meegenomen ontbijt te gaan nuttigen. Als volleerde hikers gingen we weer op pad, deze keer ging het pad echter bergopwaarts. Helaas behoort het kaartlezen niet tot onze dagelijkse routine en daar kwamen we pas na een goed uur achter. Het verkeerde pad gevolgd en dus weer omgekeerd en dezelfde weg retour genomen. Onderweg gleed Marianne ook nog al wandelend met haar voet van een rotsblok af en verzwikte terplekke haar enkel, al strompelend toch verder gewandeld. Een kleine drie en halve kilometer teveel gelopen, zwetend, moe, geblesseerd (Marianne dan) en hongerig vonden we uiteindelijk onze auto toch weer terug. Met de auto hebben we daarna de Old Fall River Road gereden, een route van 9 mijl.
Deze weg is aangelegd tussen 1913 en 1920 door veroordeelde dwangarbeiders en was de eerste weg in Colorado die de Rocky Mountains doorkruiste. Het is een eenrichtingsweg die alleen van Oost naar West gereden kan worden. De weg is erg smal en vol met haarscherpe bochten en stijgt in totaal zo'n 1200 meter, sommige delen kennen een stijgingspercentage van 16%. Je kunt niet harder rijden dan 15 mijl per uur en het is (als bestuurder) niet verstandig om regelmatig naar links te kijken omdat je vlak naast je dan een ravijn ziet dat zo diep is dat je maag omdraait. Met slecht weer is de weg dan ook verboden terrein, het was echter wel een prachtige ervaring om hem te rijden.
Wat verder nog vermeldenswaardig is, is dat we vandaag onderweg een kudde herten en een groot en indrukwekkend edelhert tegen zijn gekomen.

In de namiddag zijn we nog even het stadje van Estes Park ingegaan waar het vanwege de festiviteiten van Labourday ontzettend druk was. Alle lokale kunstenaars hadden op een speciale braderie hun zelfgemaakte artikelen uitgestald en probeerden deze aan de man te brengen. Alle horeca ondernemingen zaten vol en overal liepen hele gezinnen buiten. Na een kop koffie (natuurlijk bij Starbuck's) hebben we een rondje door de stad gewandeld, heel langzaam want Marianne's enkel is behoorlijk opgezet en erg pijnlijk. Echter niet huilen hé die bikkel.....

Morgen reizen we weer verder en hebben we een lange tocht voor de boeg. Daarom zullen we een groot deel over de Interstate gaan rijden. Als alles meezit melden we ons morgen weer. Graag tot dan.