maandag 14 september 2009

Lake Tahoe

Vroeg in de morgen hebben we het rustieke Oakhust goodbye gezegd, een leuk hotel overigens The Comfort Inn. Allemaal laagbouw en een kamer met alles er op en er aan, zelfs een koelkast aanwezig wat altijd handig is voor je Budweiser. Ze zijn hier kouder dan in the cavern kan ik jullie melden. Wat verder opviel in het hotel in Oakhurst was de aanwezigheid van veel latino's.

Ik weet niet of het nu Jets of Sharks waren maar ik liep buiten wel steeds de tune van West Side Story (I love to be in America) te fluiten.............

Dan de weg naar Lake Tahoe, dat was weer een lange rit van vijf uur en dat voor een afstand van ongeveer 220 mijl (een amerikaanse mijl is ongeveer 1,6 km). Met name het begin van de rit ging erg moeizaam vanwege het geaccidenteerde terrein. Tevens regende het vanochtend en was de temperatuur direct gedaald naar 15,5 graden celsius. Op een gegeven moment dacht ik zelfs van de regen in de mist te rijden maar Marianne wees mij er op dat het geen mist was maar gewoon een wolk die om de top van de berg hing waar we overheen reden.

Dat is wel apart hier, de vele verschillende landschappen die je onderweg tegenkomt.
Na een stuk door de bergen reden we vervolgens weer door enorme bossen heen, na een stop in Jackson om de benzine bij te vullen en wat te drinken was het laatste stuk naar lake Tahoe gelukkig een stuk makkelijker rijden dan het begin. Het is normaal al niet prettig om in de bergen langs de afgronden te rijden maar in de regen of tussen de wolken wordt het er niet veel leuker op. Ik krijg steeds meer respect voor die wielrenners in de Tour de France.

In de loop van de middag zijn we dus in Lake Tahoe aangekomen. Om precies te zijn bevinden wij ons in Lake Tahoe South. Lake Tahoe is namelijk niet zo maar een lullig plasje, nee Lake Tahoe is "huge"'. Het meer is 22 mijl lang en 12 mijl breed, heeft een diepte van maximaal 1645 feet (dat is ongeveer 500 meter diep) en ligt op 1900 meter hoogte.

De grens tussen California en Nevada loopt ook dwars door het meer. Het is hier inmiddels wel droog maar niet al te warm, zwemmen in het meer is dus niet aan te raden omdat het water steenkoud is. Vanwege de hoogte waarop het gelegen is, is Lake Tahoe namelijk ook een gerenommeerd wintersportoord. Jammer dat we de zon niet achter het meer kunnen zien verdwijnen maar desalniettemin is het leuk om hier te zijn.

Wat natuurlijk bonuspunten opleverde vanmiddag was ons bezoek aan de plaatselijke Starbucks voor een kop koffie. In de zaak was een daarvoor open haard met leren stoelen aanwezig en muziek van de Beatles klonk door de boxen. Bovendien verkocht men daar de geremasterde Beatles cd's voor $ 12,95. Een prima zaak en een prima kop koffie dus.

Het hotel is ook weer geinig, net zo'n soort kamer als de vorige. Laagbouw waar je de auto voor de deur kunt zetten en van binnen ruim en van alle gemakkken voorzien. Het hotel wordt gerund door een Indiër die gelukkig vloeiend Engels spreekt. Dat is makkelijker communiceren dan met Indiërs die ik in het verleden in Rotterdamse belwinkels wel eens heb moeten controleren. Er is ook een Indiaas restaurant bij, vanavond gaan we voor de broodnodige afwisseling dus maar eens Kip Tandoori eten. Het plan is om morgen weer redelijk op tijd te vertrekken naar San Francisco, een rit van ongeveer driehonderd kilometer. Van San Francisco hebben we wel hoge verwachtingen en daarom blijven we daar drie nachten. If you stick around our weblog, you'll hear al about "the strange vibration"

Oplossingen:

Eerst even de oplossingen van de vorige huiskamervragen. De serie was inderdaad Bonanza.

Ik was verbaasd over het aantal mensen dat dit wist (kreeg ook via de mail een oplossing).
Parate kennis of zoekwerk.......?, doet er niet toe wij vinden het leuk dat jullie meekijken met ons.
Overigens was de ranch van Bonanza (the Ponderosa) die hier bij Lake Tahoe is, tot 2004 open voor publiek maar is deze daarna overgenomen door een grote investeerder en tegenwoordig niet meer toegankelijk.

De bank die ook regelmatig in Lucky Luke voorkomt is Wells Fargo.
En hoewel het niet eens als huiskamervraag was bedoelt, de flip side van I'm not your steppin' stone is inderdaad I'm a believer van the Monkees (origineel natuurlijk van Neil Diamond).

Huiskamervraag;

Deze keer niet al te ingewikkeld. Zoals gezegd stopten wij vandaag om te tanken in Jackson.
Welk illuster duo zong over het stadje Jackson en waarom zongen (of spraken) zij over Jackson ?

1 opmerking:

  1. Nancy Sinatra & Lee Hazlewood en volgens mij gaat het over de perikellen van een huwelijk dat daar zich afspeelde,nog veel plezier in San Fransisco(nights) en be sure to have a (cold) Budweiser in your hand

    BeantwoordenVerwijderen