New York City dag 3

Na de scrambled eggs on toast for breakfast, brak weer een nieuwe dag aan in het nog steeds warme New York. Vandaag zijn we vrijwel heel Manhattan rondgegaan.
Upper East en Upper West, Lower East en Lower West, Uptown en Downtown, Times Square, Harlem you name it and whe've been there. Natuurlijk ook Broadway, steeds als ik dat bord zie met die straatnaam hoor ik vanzelf het basloopje van George Benson's song On Broadway en daarna de openingszin van de song (They say the neon lights are bright on Broadway).

Wat natuurlijk nooit mag ontbreken, als rechtgeaarde Beatles fan, is een bezoek aan West 72th street Central Park ofwel de Dakota building.Alsof het gebouw opzich al niet indrukwekkend genoeg is, maakt het idee dat je op de plaats staat waar John Lennon werd neergeschoten op 08 december 1980 het helemaal bijzonder. Ik herinner mij nog goed het bericht in het nieuws op mijn radio wekker voordat ik naar school ging "John Lennon is vermoord". Na meer dan dertig jaar later spreekt het kennelijk nog steeds vele mensen aan.Aan de overkant van de Dakota building lopen Marianne en ik Central Park binnen op weg naar het Strawberry Fields gedenkteken. Met ons hadden vele mensen hetzelfde idee, het is daar een komen en gaan van mensen uit alle windstreken die bij het gedenkteken op de foto willen. We hebben er een kwartiertje op een bankje gezeten en hebben er tientallen misschien wel honderden aan ons voorbij zien trekken.Man vrouw, jong, oud, bruin, wit, zwart, geel, knap, lelijk en zelfs 'knap lelijk'. Ik besef me eens te meer wat een impact de Beatles (en Lennon)toch hebben gehad. Nadat wij ook de gebruikelijke foto's hebben gemaakt zijn we een paar uurtjes door het park gaan wandelen, fantastische plaats om te zijn. Een oase van rust in het hectische New York. We hebben ook van alles gezien zoals verschillende muzikanten, artiesten en een geweldige show van breakdance, acrobatiek en een beetje comedy van een aantal "brothers from the hood". Ongeloofelijk eentje van hen deed zelfs de 'spiderwalk' die ik tot op heden alleen had gezien in de directors cut van The Exorcist en ik heb redenen om aan te nemen dat deze scene met Linda Blair toch echt 'fake' was.De mannen haalden ook aardig wat dollars op en meer dan verdiend want het was echt iets waarvoor je bleef staan.

Voorlopig zijn we nu weer terug in onze hotelkamer en type ik dit stukje met een blik Budweiser (0,8 liter) naast me, die ik voor het gemak maar in een ijsemmer heb gezet om hem lekker koud te houden. Straks gaan we weer op pad om een echte New Yorkse steak te gaan eten, moet lukken hier in de buurt. Tevens zullen we vanavond nog een paraplu moeten scoren omdat het morgen de hele dag schijnt te regenen. Hoe dan ook zullen we ons dan weer melden.Tot dan.

NB:
Op verzoek van velen dan toch nog even een huiskamervraag. Uit welke song kont de volgende regel:"Standing on the corner, just me and........".