He took her all the way down the old valley road
(Bruce Hornsby)
Na een paar uurtjes geslapen te hebben ziet de wereld er al weer heel anders uit. Ondanks alle vermoeienissen waren we toch al weer rond half zeven 's ochtends wakker. In ons Ramada hotel hebben we een eenvoudig doch voedzaam ontbijtje genoten en zijn snel weer de weg opgegaan. Deze dag stond voornamelijk in het teken van een redelijk lange autorit van het zuiden van Arizona helemaal naar het noorden van deze staat, daar waar de grens met Utah ligt. Het einddoel van vandaag was namelijk Monument Valley. Eerst moesten we nog wat noodzakelijke inkopen gaan doen bij de Walmart. Water, brood, fruit, een mes en een soort van koeltas om alles ook nog een beetje bruikbaar te houden onderweg. Ook een nieuwe roadmap uit 2018, die van ons stamde nog uit 2014 en wegen veranderen nu eenmaal. Nadat we het nodige hadden ingeslagen konden we dus echt op weg. Tijdens een lange autorit hebben we gelukkig altijd goed gezelschap, namelijk de autoradio. Via de Rockstations hoorden we als snel het vertrouwde geluid van onder meer Aerosmith, Tom Petty, Black Sabbath, Bob Seger, ELO en natuurlijk ook de Beatles en de Stones.En dat allemaal zonder infantiele spelletjes van dj's die tegen je praten alsof je verstandelijk beperkt bent. Daar kan onze publieke omroep nog een voorbeeld aan nemen.
Via Interstate 17 NB (North Bound) zijn we in eerste instantie door Arizona omhoog gereden. Plaatsen als Camp Verde, Sedona en Flagstaff hebben we allemaal links laten liggen omdat er vandaag geen tijd was om te stoppen. Na een dikke tweeënhalf uur moesten we de Interstate verlaten om vervolgens rond half vijf via Highway 89 en Highway 160 bij Monument Valley aan te komen. Eigenlijk was het voor ons nog half vier maar we passerden weer een tijdgrens waardoor de klok een uur opschoof. In Momnument Valley zijn we het Navajo Tribal Park doorgereden. Dit Nationale Park is eigenlijk een reservaat van de Navajo indianen en is veelvuldig te zien geweest in verschillende western movies. En inderdaad als je hier bent en rondkijkt waan je jezelf in een film met John Wayne of een stripverhaal van Lucky Luke. Die prachtige rode bergen en rotsen hebben vaak als decor mogen fungeren als het om cowboys of indianen gaat. Ook de temperatuur is hier net zoals vaak in de westerns, vandaag was het 101 graden fahrenheit (38 graden Celcius). De natuur is hier echter niet altijd zo geweest. Ongeveer 570 miljoen jaar geleden lag dit gebied nog helemaal onder water en stroomde hier de Golf van Mexico. Doordat de zee geleidelijk terugtrok is vanwege het ontstaan van erosie deze fraaie natuur tot stand gekomen. De Navajo indianen zijn overal aanwezig in het reservaat, werken daar ook in het toerisme en helpen om dit mooie stuk natuur in stand te houden. We overnachten vandaag in het reservaat in een houten cabin met uitzicht op de prachtige bergen. Het is nu aardedonker buiten en niets anders te zien dan de sterren. Morgen zetten we onze reis weer voort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten